Evet, gayet sağlıklı besleniyorum. Ama ben sadece insanım. Arada bir işte bir doğum günü var ve ben kurabiye yiyorum. Bazen stresliysem iki. Sonra o kurabiye hatırlatıyor, vay, rafine şeker çok lezzetli! Ayrıca elmalı börek sevdiğimi de. Sonra ertesi sabah, bir elmalı börek alabilirim. Ve bunun gibi, tavşan deliğinden aşağı .
Özellikle bu ayın başlarında, yeme alışkanlıklarım hakkında biraz meh hissediyordum - börek sayım normalden daha yüksekti ve bu deneyi burada yapmıştım. Bir hafta boyunca erkek arkadaşım gibi yedim. Her zaman en mükemmel beslenme alışkanlıklarına sahip değil, beyler. Bu yüzden ters yönde küçük bir dürtüye ihtiyacım vardı.
Ama yalnız gitmek üzere değildim. Bu yüzden BF'mi bir iş ortağım olarak kaydettim. 2 haftalık şeker detoksu . Şimdi, içiniz rahat olsun, bu terimin can sıkıcı anlamında bir detoks değildi— meyve suyu temizliği yok , oruç tutmak yok , tuhaf limonlu acı su boku yok. Görünüşe göre makul olan birkaç diyet kitabına baktıktan sonra, şu yaklaşımı benimsedik: Tahıl yok; tatlandırıcı eklenmiş paketlenmiş gıda ürünleri yok; sofra şekeri, doğal tatlandırıcılar veya yapay tatlandırıcılar yok; alkolsüz; fasulye yok. Ayrıca günde yalnızca bir parça düşük şekerli meyve (örneğin yeşil elma) yiyebilirdik ve aşırı nişastalı sebzeler (örneğin beyaz patates yok) seçimimizde biraz sınırlıydık. Ancak yumurta, balık, et, kuruyemiş, fındık ezmesi, tohum, sade yoğurt ve peynirle birlikte çoğu sebzeyi yiyebiliriz.
Amaç, damak tadımızı sıfırlamak ve sağlıklı bütün gıdalarla yetinme yeteneğiyle ve gerçekten de sadece ölçülü yemek yeme yeteneğiyle bu şeyden çıkabilmekti - ve ilk hızlı trene atlayıp fritter kasabasına atlamadan. İşte böyle gittik.
Şaşırtıcı derecede kolay bir ilk günün ardından, sonraki beş gün için ne kadar kötü hissettiğimize ikimiz de şaşırdık. Kahveye hâlâ izin veriliyordu, bu yüzden dünyaya tamamen ölmedik. Ama artık öğleden sonra 3'te çikolata, meyveli smoothie ya da vazgeçilmezlerimden birini alamadığım için RxBar'lar , tarihleri içeren, bundan dolayı kesinlikle önemli bir yorgunluk fark ettim. düşük karbonhidrat , yemeye düşük şeker yaklaşımı. Vücudum çabucak yanabileceği bir yakıt kaynağı istiyordu ama ben onu besliyordum. bebek havuçlar ve badem yağı . İşler yeniden kalibre edilecek ve bedenlerimiz uyum sağlayacak, bize söylendi, ama bir uyum dönemi olacaktı. Dikkatli olun: Ayarlama süresi berbat.
Evan'ın en büyük şikayetleri: Hafif baş ağrıları, yorgunluk ve bira içmemek. Çok çalışıyor, bu yüzden normalde her gece 'tatlı' için bir ya da iki tane yer. Böylece deli gibi sade veya doğal aromalı maden suyu içmeye başladı. Bu aynı değildi, ama gazlı noktaya çarptı. Bununla birlikte, bira bağırsağını kaybetme olasılığı konusunda çok heyecanlıydı.
stephanie eckelkamp Oh, benim huzurumda çörek yemek ister misin? Umarım geleceğinden zevk alırsın Şeker isteği ! Bu (veya genellikle biraz daha uğursuz bir şey), temelde sahip olamayacağım bir şeyi yiyen birini gördüğümde kafamda olan şeydi. Evan ve ben de kendimizi sık sık herkesin nasıl olacağı hakkında mırıldanırken bulduk. şeker hastalığı ve seçimlerimiz hakkında tüm yüksek ve güçlü hissetmek ile arkadaşlarımızı dondurma yerken izlerken ağlamak istemek arasında gidip geldi.
Bir kez, mucizeyi ve ihtişamı keşfettik. tatlı patates , işler düzelmeye başladı. Demek istediğim, tatlı patatesleri her zaman sevmişimdir ama onları tam potansiyelleriyle kullanmamıştık. Hafif tatlı lezzetleri ve daha yüksek karbonhidrat sayıları (yediğimiz diğer her şeye kıyasla) onları günlük olarak yemek zorunda bıraktı. Tatlı patatesleri spiral haline getirip ardından yağa atıp fırında pişirebileceğinizi biliyor muydunuz? tatlı patates kızartması ? yapabileceğini biliyor muydun tatlı patates pişmiş yumurta ?! Bizim aşkımız bu kök sebze için saplantı sınırında.
Hayatı daha az emen diğer şeyler: Spiralizerler (temelde her gün kabak makarnası yaptık), marulu sandviç 'sargısı' olarak kullanarak, maden suyu, badem yağı, çiğnenmesi kolay dilimlenmiş sebzeler, yumurtalar ve kuruyemişler. Aslında kavrulmuş ve tuzlanmış kaju başka bir saplantı haline geldi.
stephanie eckelkamp Beyler, ruh hali değişimleri gerçekti . Yeni bir huysuzluk seviyesi yaşadığımızı söylediğimde abartmıyorum. İlk birkaç gün, uyuşturucuyu bırakıyor gibiydik - ki bu mantıklı, çünkü Şeker Kokain ve eroin gibi sert uyuşturucuların beynin aynı bölgelerini aktive ettiği bulunmuştur. Yani, en sevdiğimiz bir tanesini hemen hemen yediğimde atıştırmalıklar (lezzetli kaju fıstığı), Evan bana ne kadar hayal kırıklığına uğradığını söyledi. Ben de 'Lanet kajuları aldım!' diye yanıtladım. O da, 'Eh, bu ay lanet olası köpek mamasını aldım!' diye yanıtladı. Ben de ona, 'Milo'yu sevdiğini sanıyordum!' diye cevap verdim. Olgunlaşmamış ve çirkindi ve aynı zamanda biraz da komikti. O halde bir tavsiye: Kaju fıstıklarını önceden porsiyonlayın ve sevdiğiniz kişiyle sağlıklı bir ilişki sürdürmenin en sevdiğiniz atıştırmayı yemekten daha önemli olduğunu hatırlamaya çalışın. anda yol.
Oh, ve birinin kafasını koparmaktan kaçınmak için iyi bir genel kural: Her zaman hazırda sağlıklı atıştırmalıklar bulundurun . Kan şekeriniz düştüğünde ve izin verilen yiyeceklerin hiçbiri yakınınızda olmadığında, 'askı' kaçınılmazdır….ve herkes gerçekten sinir bozucu görünüyor.
stephanie eckelkamp Yani, muhtemelen tüm bu deneyimin oldukça sefil olduğunu düşünüyorsunuz, ama emin olun, buna ihtiyacımız vardı. Gerçek şu ki, tam bir haftalık yorgunluk ve ruh hali değişimlerinden sonra ikimiz de oldukça harika hissetmeye başladık. Çok daha az şişkindim, daha uyanıktım ve paketlenmiş abur cuburlar ve tatlılar yarı yarıya kesildi. Ayrıca çok daha az endişeli ve stresli hissettim. Evan da oldukça iyi hissetti ve aslında 7 kilo kadar kaybetti (lanet erkekler ve onların hızlı metabolizmalar ).
Ne yiyip yiyemediğime dair takıntım da azalmaya başladı. Gerçek şu ki, bu yeme şekli sınırlayıcı olmak zorunda değil - sizi yemeklerinizde çok daha yaratıcı olmaya zorluyor ( Karnabahar Crust Pizza , kimse?) ve sağlıklı bütün gıdaların neredeyse sonsuz lezzet potansiyelini ortaya koyuyor. Aslında, o kadar çok sebze yemeye başladım ki, muhtemelen başladığımızdan çok daha çeşitli yiyecekler yiyordum. Evan da - bu adam bu deneyimden önce bir frittata duymamıştı bile ve şimdi onların ustası.
Tabii ki, bazı şeyleri rutinimize geri katacağımız için kesinlikle heyecanlıyız, yani daha fazla meyve ve ara sıra bira ve kokteyl . Ve belki ara sıra börek bile. Aradaki fark şu ki, bu yiyecekleri sevdiğimizi kabul edebiliriz, ancak onlara ihtiyacımız varmış gibi hissetmiyoruz.
